Blog Esmé: Nieuwe ronde vaccineren?
Esmé Wiegman is directeur van Valente. Ze blogt over wat haar opvalt of bezighoudt in haar werk. In deze blog de evaluaties van het coronabeleid.
‘In de afgelopen maanden hebben er allerlei evaluaties plaatsgevonden van het gevoerde corona- en vaccinatiebeleid tijdens de pandemie. Ik merk bij mezelf hoe lang geleden de coronapandemie alweer lijkt en hoe onwerkelijk. Heb ik de eerste maanden en jaren van mijn Valente-tijd echt zoveel (verplicht) thuis gewerkt?
Tegelijk herinner ik me m’n ergernis hoe weinig aandacht er aanvankelijk was voor de doelgroepen van Valente. In de planning van vaccinatierondes en bij de verdeling van beschermingsmiddelen bungelden we aanvankelijk onderaan alle lijstjes. Tegelijk was het ook bijzonder hoe snel met ministerie en gemeenten geschakeld kon worden in het realiseren van extra opvangvoorzieningen, omdat iedereen ‘thuis’ moest blijven. Wat doe je met mensen zonder ‘thuis’?
Mond en voet
Inzet van Valente toen en betrokkenheid bij de evaluaties nu leidden ertoe dat we in beeld zijn bij eventuele volgende vaccinatiecampagnes. Voor mij is dit echter geen reden om voldaan achterover te leunen. Ik zit met een stevige knoop in m’n maag en zelfs een gevoel van weerstand als ik bedenk wat het betekent als de GGD zich in het najaar meldt om vaccinaties te bieden in een maatschappelijke opvangvoorziening, terwijl er ondertussen onvoldoende aandacht is voor structurele basiszorg, zoals mond- en voetzorg.
Het idee dat een (niet-rechthebbende) dakloze zich wel mag melden voor een vaccinatie, maar met kapotte voeten terug moet naar de straat. Dat acute ggz moeilijk geregeld kan worden in de MO, waardoor mensen geweerd worden uit voorzieningen en als ‘verward persoon’ op straat terechtkomen. Meer aandacht is nodig voor chronische verslavingszorg in MO en Beschermd wonen. Laatst verzuchtte een bestuurder van een MO-voorziening hoe lang ze voor een doodzieke cliënt bezig was geweest om de noodzakelijke zorg te regelen.
Ik hoop dat de evaluatie van de corona-vaccinatie leidt tot nieuwe ideeën over wat er mogelijk is aan samenwerking in de gezondheidszorg nu er sprake is van een endemische situatie. Ik denk aan samenwerking tussen psychiatrische bemoeizorg, chronische verslavingszorg en openbare geestelijke gezondheidszorg vanuit de GGD. Volgens mij zijn er prima voorbeelden te bedenken en terug te vinden in het land hoe dat eruit kan zien.
Handddruk
Wat ik me inmiddels haast niet meer kan voorstellen is dat tijdens de corona-pandemie de mogelijkheden van ontmoeting zo beperkt waren. Het heeft even geduurd, maar ik geef weer volop handen en deel zoenen uit (in beperkte kring dan) bij ontmoetingen. De waarde van een handdruk ben ik steeds meer gaan zien. Toen ik een poosje geleden met een paar cliënten naar een kerkelijke viering was geweest op een christelijke feestdag werd me de waarde duidelijk. Ik vroeg een cliënt wat ze het mooiste had gevonden aan de viering. ‘Ik kreeg een hand toen ik binnenkwam,’ antwoordde ze. Dit antwoord kwam bij me binnen. Een hand krijgen is eigenlijk een heel simpel voorbeeld van inclusie.
In dit antwoord zit volgens mij ook de verklaring voor mijn weerzin tegen vaccinatie in situaties dat er sprake is van gebrek aan basale gezondheidszorg. Gebrek aan basale zorg werkt marginaliserend. Het is de hoogste tijd om gezondheidsachterstanden weg te werken en inclusie te realiseren; te beginnen op de plek waar die het grootste zijn.’
Naast haar werk als directeur van Valente, deed Esmé Wiegman een deeltijdstudie HBO Theologie. Deze rondde ze in de zomer van 2023 af. Tijdens haar studie liep ze stage bij RIBW Overijssel, waar ze nu vrijwilligerswerk doet. Ze blogt over wat haar opvalt of bezighoudt.
Meer lezen? Je leest hier alle blogs van Esmé.