‘Iedereen bij Valente heeft een vurige passie voor het werk’
Niet vast in dienst, maar tijdelijk een extra paar handen zijn voor een organisatie. Melanie Bosch draait als trainee mee bij Valente, en leert veel over beschermd wonen en opvang. Ze geeft een inkijkje in hoe het is om te werken bij onze branchevereniging.
‘Meteen in de kennismakingsgesprekken met collega’s bij Valente vielen me de tientallen onderwerpen op waar de vereniging zich mee bezig houdt: van een nieuw ‘Kwaliteitskader woonzorg langdurige ggz’ of een plan van aanpak femicide tot de lobby voor inzet van ervaringsdeskundigheid. Je kunt je direct te goed doen aan alle uitgebreide beleidsstukken en informatiedocumenten die beschikbaar zijn. Dit maakt het inwerken bij Valente best een pittige klus.
Er is ook nog iets anders dat direct opvalt: iedereen bij Valente heeft een vurige passie voor het werk. Er heerst een gezamenlijke sfeer van “we weten voor wie we dit werk doen”. Valente zet zich in voor kwetsbare mensen en dat doet ze met enthousiaste werknemers. Er werken nog geen twintig mensen, maar het werkveld is ontzettend breed en de impact die Valente maakt is groot. Dat is voor mij bijzonder om eens van zo dichtbij te zien. Door de handen ineen te slaan kan Valente een stem vertolken die door de landelijke politiek wordt gehoord. Een organisatie waar ik graag een tijdje onderdeel van ben.
Public affairs & maatschappelijke ggz
In mijn zes maanden bij Valente, waarvan er nu twee zijn verstreken, pak ik een aantal taken op in twee verschillende rollen. Als eerste mag ik als beleidsadviseur public affairs (PA) samen met collega Rina optrekken in de belangenbehartiging. Zij neemt mij mee in de wereld van de landelijke politiek, de lobby en de strategieën van een belangenbehartiger. Dit betekent bijvoorbeeld dat ik brieven met de standpunten van Valente voorbereid om naar de Tweede Kamer te sturen bij een aanstaand debat.
Daarnaast neem ik in mijn tweede rol, als coördinator van het Basisnetwerk beschermd wonen & begeleiding, tijdelijk de taken over van collega Linda die met verlof is. Dit vergt meer planning en organisatie en kennis over de onderwerpen waar dit netwerk zich op dit moment mee bezig houdt. Zo mag ik faciliteren in het proces om BW&B te positioneren als ‘de maatschappelijke ggz’. Door de combinatie van deze rollen zijn de werkdagen divers en afwisselend.
Brieven aan de Tweede Kamer
Inmiddels hoef ik me niet meer in elk overleg af te vragen waar de afkortingen voor staan. Na het algemene inlezen is het tijd om me vast te bijten in specifieke onderwerpen, bijvoorbeeld in de voorbereiding van een commissiedebat. Op 16 mei (ook de dag dat ik ga trouwen, als leuk feitje tussendoor) vergadert de commissie Sociale Zaken en Werkgelegenheid over het onderwerp arbeidsmigratie. In mijn rol als beleidsadviseur PA bereid ik een brief voor dit debat voor om punten aan te dragen die belangrijk zijn voor de leden van Valente. Hiervoor verdiep ik mij eerst in de stukken die al op de Kameragenda staan, om vervolgens aanvullende punten in een brief te verzamelen.
Dit gaat natuurlijk in samenwerking met collega’s van leden die input leveren over de knelpunten waar zij in de praktijk tegenaan lopen. Zij geven bijvoorbeeld aan dat veel arbeidsmigranten dakloos raken op het moment dat zij hun baan verliezen en dan bij de maatschappelijke opvang terecht komen. Zij ontvingen van hun werkgever een huurcontract gekoppeld aan de arbeidsovereenkomst. In de brief namens Valente en haar leden pleiten we daarom voor een zelfstandig huurcontract, niet gekoppeld aan het wel of niet hebben van werk. Op deze manier leer ik stukje bij beetje steeds meer over specifieke onderwerpen en de manier waarop een beleidsadviseur PA te werk gaat.
Werkbezoek
Ook via de leden leer ik de sector kennen. Mijn eerste werkbezoek was aan een drietal locaties van de RIBW Overijssel in Zwolle, een hele mooie ervaring. Ik was al een aantal keer langs hun locatie ‘De Herberg’ gelopen omdat ik in de regio woon en dus bekend met de buitenkant, maar nu mocht ik er ook binnen kijken. Eenmaal binnen hoor je dan de verhalen van de mensen die worden opgevangen en zie je de kamers waar ze voor een nachtje verblijven.
Het belangrijke werk dat ze hier doen heeft veel indruk op me gemaakt. Je hoort hoe mensen hier om de meest verschillende redenen terecht kunnen komen en op zoek zijn naar woonruimte. Het kan iedereen gebeuren dat je op een moment in je leven kwetsbaar bent. Het deed me weer realiseren waarom ik zo graag in de zorg werk, om mensen die dit nodig hebben een steuntje in de rug te geven.’