Verborgen dakloosheid: Dave woont tussen twee aanhangwagens
Twee aanhangwagens met een zeil erover, daar woont Dave. Hij is op dit moment dakloos. Om verschillende redenen verblijft hij niet in de opvang maar hier, op een parkeerplaats.
Dave komt uit Maastricht. Daar woonde hij samen met zijn vriendin en werkte als kok. Door relationele problemen raakte hij zijn huis kwijt en was in één dag dakloos, sinds voorjaar 2024. Omdat hij ‘regiobinding’ had in Utrecht, werd hij vanuit Maastricht daarnaartoe gestuurd en verblijft sindsdien in de Domstad. ‘Eerst op andere parkeerplaats maar daar kwamen veel mensen om te drinken en zo.’ Dat was niks voor Dave, en ook niet voor de politie die vanwege overlast iedereen wegstuurde. Nu staat hij in een hoek op een parkeerplaats in een buitenwijk van Utrecht. ‘Dit is niet van de gemeente, maar privé terrein. Ik heb toestemming van de eigenaars om hier te staan.’
Tekst gaat door onder de foto
Tussen de aanhangwagens heeft Dave met pallets en een matras een bed gemaakt. Met kussentjes en beeldjes heeft hij het gezellig gemaakt voor zichzelf. Op de wielkast die dienst doet als nachtkastje staan een porseleinen grachtenpandje en een beschilderd schaaltje. Boven zijn hoofdkussen hangt een mooi masker. De aanhangwagens zelf mag hij gebruiken voor opslag. Daarin zit onder andere zijn verzameling kleding. Hij wil daarmee een mobiele tweedehandswinkel beginnen, dat is hij nu aan het uitdenken. Verder maakt hij sieraden van dingen die hij op straat vindt.
Overdag zit hij op een stoeltje voor zijn slaapplaats en komen er mensen buurten, of hij fietst de stad in. Hij verdient wat door oud ijzer of statiegeld in te leveren. De vrijheid vindt Dave fijn, maar het leven op deze manier kost veel energie. Veel buiten in weer en wind, zoeken naar tijdsbesteding, steeds zorgen dat je eigendommen veilig zijn. Douchen, de was doen, naar het toilet; alles kost moeite als je geen eigen dak boven je hoofd hebt. Hij staat op de wachtlijst voor een eenpersoonskamer bij het Leger des Heils. ‘Het wachten is vermoeiend, en je verliest soms je focus.’
Heel graag wil hij zijn leven weer een beetje op orde krijgen. ‘Een eigen huis zou fijn zijn als het financieel kan, maar anders is een kamer ook meer dan prima; als ik maar rust heb om goed te slapen en niet steeds op mijn spullen hoeft te letten.’ En werken, misschien weer als kok maar het ondernemen bevalt hem ook. Dave is creatief, vindingrijk en heeft een goed oog. Hij vindt of krijgt steeds spullen die hij nodig heeft of kan gebruiken. In bijna alles ziet hij wel nut of schoonheid. Laatst vond hij een goudkleurig brillenpootje: perfect om een andere kapotte zonnebril mee te herstellen. Het doet denken aan de Japanse traditie om gebroken servies te repareren met goudlijm, en de filosofie erachter van veerkracht.
Lees verder onder de foto
Tussen het maken van dit artikel en publicatie ervan is Dave verhuisd omdat hij tóch niet mocht blijven op het parkeerterrein. Hij woont nu in een tentje net buiten de stad.
In april gingen de derde ETHOS-tellingen van start om verborgen dakloosheid in kaart te brengen. Veel jongeren, moeders & kinderen en mensen die slapen in auto’s en tentjes, blijven verborgen voor andere tellingen en schattingen. De resultaten worden in oktober bekend. Valente probeert komende tijd enkelen van hen letterlijk in beeld te brengen en hun verhaal te delen.
Lees ook: Valente-leden over de ETHOS-telling: ‘Samen brengen we verborgen dakloosheid in beeld’
A.s. woensdag 25 juni debatteert de Tweede Kamer over de Wet versterking regie volkshuisvesting. Valente is positief over die wet, maar pleitte voor verbetering van de wet, o.a. door urgentie te geven aan álle dakloze mensen bij de toewijzing van een sociale huurwoning. Niet alleen aan wie in de opvang verblijft, maar ook mensen zoals Dave. Lees onze Kamerbrief voor dit debat >