Eva Scholte: ’We kunnen een boel ellende die er nu is voorkomen’
Eva Scholte is directeur-bestuurder bij Moviera en voorzitter van het landelijke netwerk vrouwenopvang, een van de drie basisnetwerken van Valente. In een interview met Valente vertelt ze hoe ze die twee taken combineert, en wat zij hoopt toe te voegen.
Hoe ben jij voorzitter van het basisnetwerk bij Valente geworden, hoe is je carrière verlopen?
‘Ik heb altijd in de sociale sector gewerkt. De eerste tien jaar in ontwikkelingssamenwerking, daarna werd ik sectormanager bij Blijf Groep. Vervolgens was ik directeur bij Vereniging Humanitas, en via Kinderartsen kwam ik bij Moviera terecht, waar ik nu twee en een half jaar directeur-bestuurder ben.
Ik woon in Utrecht, een paar straten bij deze Moviera-locatie vandaan, en wilde graag in mijn woonplaats aan de slag. Ik had er al een netwerk; de Tussenvoorziening kende ik bijvoorbeeld goed. Vanuit verschillende kanten kreeg ik toen deze functie getipt: “Eva, dit is jóuw baan”, zeiden ze. En dat vond ik zelf eigenlijk ook.
Na paar maanden werd ik al gevraagd om voorzitter te worden van het basisnetwerk vrouwenopvang, of LNVO. Ik dacht wel even, ik ben er pas net, maar het paste goed. Zelf ben ik in visievorming wat secundair, ik heb niet meteen scherp dat het een bepaalde kant uit moet. Wat ik doe, en ook leuk vind, is de groep benutten, zorgen dat de zienswijzen en ideeën van grote en kleine partijen op tafel komen. Eigenlijk gewoon een goed gesprek faciliteren. En gevoel hebben wanneer je naar de politiek moet.
Ik vind de combinatie mooi. Mijn werk bij Moviera is regionaal, dichtbij dat netwerk en de doelgroep, en bij Valente zit je dicht op de politiek en de landelijke ontwikkelingen. De wisselwerking daartussen is nuttig.’
Waar ben je trots op?
‘Ik vind het ontzettend leuk dat we nu twee Oranje Huizen hebben. We zaten in locaties waar cliënten weinig ruimte voor zichzelf hadden. In de vrouwenopvang komen mensen met veel diverse achtergronden, talen en ideeën. Bovendien komen ze uit een crisis, vaak met kinderen dus dat was een recept voor gedoe. In de Oranje Huizen hebben we al die ruis en conflicten niet meer omdat cliënten een eigen woonunit hebben. Dit geeft wel nieuwe uitdagingen, omdat mensen meer ‘achter een deur’ zitten en zich kunnen terugtrekken, maar de hulpverleners komen in de units en er zijn genoeg activiteiten die uitnodigen om naar buiten te komen.’
Welke les had je graag tien jaar geleden al geleerd? Wat had je met de kennis van nu anders gedaan?
‘Ik wil soms te snel, denk ik, of te veel. Dat is een persoonlijkheidstrekje, dat ik soms te snel denk ‘dit doen we wel even’. Dan moet je nadenken over wat je wel kunt en wat niet, je tempo bijstellen. Maar het hoort er ook wel bij, in de ontwikkeling van jezelf en je organisatie; het gaat met vallen en opstaan.’
Valente staat voor participatie, begeleiding en veilige opvang. Hoe zie je dit terug in je werk?
‘Veilige opvang is duidelijk; dat staat voorop in de vrouwenopvang. In het Oranje Huis doen we dat zichtbaar in de wijk, maar met een toegangssluis bij de voordeur en 24-uursbewaking. Ook in de ambulante zorg staat veiligheid centraal en werken we waar nodig met hulpknoppen (AWARE veiligheidsknop). Op die manier kunnen we veel veiligheid bieden en veiligheid herstellen.
Begeleiden hoort ook bij ons. Niet alleen in dat herstel van geweld maar ook begeleiding bij onderliggende problematiek, financiën, verblijfsstatus, woonruimte.
Participatie is van deze drie het lastigst. De vrouwen die werk hebben, moeten daar vaak mee stoppen als ze naar de opvang komen; ze komen uit een crisis en ook in het herstel gebeurt er veel met hen en hun kinderen. Als veiligheid hersteld is, kan ondersteuning bij participatie ook starten. Bijvoorbeeld in projecten zoals de Nieuwe Toekomst waarin we bouwen aan zelfvertrouwen en kijken wat je kunt qua werk, opleiding of anderszins. Maar dat gaat in kleine stapjes en tot nu toe hebben we hiervoor alleen financiering van één van de vijf centrumgemeenten.’
Welke uitspraak of overtuiging inspireert je?
‘Als je een ontwikkeling in gang wilt zetten of een probleem wilt oplossen, dan heb je verschillende perspectieven nodig. Een blik van binnen en van buiten. Daarom ben ik steeds op zoek naar verschillende zienswijzen, vooral bij ingewikkelde problemen – hoe kun je daar vanuit verschillende mensen tegenaan kijken? Uit de ideeën die je ophaalt, stel je de uiteindelijke richting of oplossing samen.’
Wat zie je als je naar de toekomst kijkt?
‘Als ik eerlijk ben geloof ik niet dat we huiselijk geweld de wereld uit kunnen helpen. De wereld is ingewikkeld en mensen ook. We moeten zorgen dat we het met elkaar beter gaan doen. Het systeem verbeteren en ellende voorkomen.
Ik hoop dat we een aantal dingen gaan oplossen: dat we in Nederland meer en een ander soort woningen gaan bouwen. De opvang is vol, verstopt voor een deel doordat cliënten niet kunnen uitstromen. Ik hoop dat we dat over een aantal jaar beter hebben georganiseerd, zodat cliënten sneller op zichzelf kunnen wonen, en we zo veel mogelijk ambulant mensen helpen zodat ze niet of minder lang in de opvang hoeven.
Ook kijk ik naar de hulpverlening bij huiselijk geweld die beter moet voor alle betrokkenen; vrouwen, mannen en kinderen: de samenwerking tussen sociale wijkteams, Veilig Thuisorganisaties, de regionale LNVO-partnerorganisaties jeugdbescherming en raad voor de kinderbescherming. Cliënten en gezinnen moeten soms te vaak hun verhaal vertellen bij verschillende organisaties, hulp komt te laat op gang, en we zitten met wachtlijstproblemen in Nederland. We moeten de dubbelingen eruit halen en veel meer aan de voorkant gaan zitten: preventief helpen bij de eerste signalen van huiselijk geweld. Mensen sneller, eerder en eenvoudiger helpen, in plaats van dat elke organisatie haar eigen werkwijze over de cliënt uitstort en de problemen ondertussen uit de hand lopen. Er lopen al verschillende pilots vanuit het toekomstscenario, hopelijk gaan we daarvan leren en de hulp beter organiseren.
Als we dat goed gaan doen, dan kunnen we een boel ellende die er nu is voorkomen. Dat hoop ik niet alleen, daar ga ik voor. Ik weet niet hoe snel het gaat, maar ik zet mijn schouders eronder, bij Moviera en bij Valente.’
Eva Scholte is directeur-bestuurder bij Moviera sinds augustus 2020. In maart van het jaar erop werd ze verkozen tot voorzitter van het landelijke netwerk vrouwenopvang, een van de drie basisnetwerken van Valente. Ze woont in Utrecht.
Lees ook het interview met Guusta van der Zwaart, voorzitter van het basisnetwerk MO: ‘De invloed die iemand heeft op zijn positie is zo beperkt’
Lees ook het interview met Louise Olij, voorzitter van het basisnetwerk BW&B: ‘Ga nu echt ervaringskennis inzetten op alle niveaus van innovatie en beleid’